بعد از مرگ پیر در سال ۱۹۰۶ طی یک سانحه، ماری مدت طولانی درگیر افسردگی و نومیدی بود. اما پس از مدتی توانست بار دیگر روحیه خود را باز یابد و فعالیتهای علمی خود را از سر گیرد.
ماری با ادامه پژوهش های خود در ارتباط با رادیو اکتیو، موفق به کسب دومین جایزه نوبل شد.
این جایزه جدید در رشته شیمی و به پاس زحمات وی در زمینه پیشرفت این علم، که منجر به کشف عناصر رادیوم و پلونیوم شده بود، به وی اعطا شد.
در خلال سالها تدریس در دانشگاه سوربون مدالی به او اهدا شد و او در پاسخ گفت :
من نیازی به مدال ندارم، اما بیشترین نیاز را برای داشتن یک آزمایشگاه احساس میکنم.
در سال ۱۹۰۹ موسسه رادیوم تاسیس شد.
این موسسه به سرعت مرکز تحقیق پر رونقی شد.
طی سالهای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ سلامت ماری رو به افول رفت و سرانجام تشخیص پزشکی، کم خونی مهلک در شکل حاد آن بود و او در ژوییه سال ۱۹۳۴ درگذشت.
تابوت وی روی تابوت همسرش در گورستان کوچک “سو” قرار دارد.
#پارس_ایزوتوپ_صنعتی
#افقی_تازه_درصنعت