پرتوگیری وضعیتی است که از قرار گرفتن در معرض تشعشعات مواد رادیواکتیو و تابش پرتوهای یونساز ایجاد می‌شود.
اگر منبع پرتو خارج از بدن باشد، پرتوگیری خارجی و اگر داخل بدن‌ باشد، پرتوگیری داخلی نامیده می‌شود.

روش‌های حفاظت در برابر پرتوگیری خارجی
برای کاهش پرتوگیری خارجی باید زمان حضور در میدان پرتو را کاهش داد؛
با افزایش فاصله از منبع پرتوزا، آهنگ دز متناسب با عکس مجذور فاصله کاهش و در نتیجه پرتوگیری کاهش می‌یابد؛
محدود کردن منبع پرتو به‌وسيله ساخت حفاظ مناسب.

روش‌های حفاظت در برابر آلودگی داخلی بدن
مواد پرتوزا معمولا از سه راه به درون بدن راه می‌یابند:
استنشاق، بلع، جذب از پوست سالم و یا زخم‌ها.
برای مقابله با این نوع آلودگی:
باید راه‌های ورود به بدن با تجهیزات مناسب و وسایل حفاظت فردی پوشانده شود؛
با محدود کردن مواد پرتوزا به طرق ایمنی، مانع از انتشار آن در فضای کاری یا انتشار آن از منبع شویم؛
کنترل محیط از طریق تهویه؛
تجهیز فرد به پوشش‌های حفاظتی و ابزار حفاظت دستگاه تنفسی مثل ماسک‌های فیلتردار.

#پارس_ایزوتوپ_صنعتی